Ufacıktım bu masala başladığımda.. Figürandım ben senin oyununda. ßir üst mertebeye hiç bir zaman erişememiştim zaten... Üstümde birçok yük var,ağırlık yapıyor.Anlaşılması zor, biliyorum. Aynanın karşına geçiyorum, son rujumu da sürüp başlıyorum provalara.. Herşey düzgün olmalı. Her ne kadar görünmeyeceğimi bilsem bile...
Farklıydı bu masal..Diğerlerine benzemeyen birşeyler vardı bunun içinde. Farklı anlam katan..
Üşüyorum ...
"Senin gökYüzünde uçaMam!"
Ama bildiğim de çok şey var.. Senin gökyüzünde uçamam! Kanatlarım kırılır. Düşerim... Gökyüzün dar gelir bana. Yetmiyor işte bana ayırdığın zamanın,mekanın,olayın,sevdan ... Yetmiyor işte! Uçamıyorum,istesemde .. Kırılır kanadım.Düşerim.. Ayrılık zor gelir bu bedene ....
Bilirsin beni..
"Senin yağmurunLa ısLanamam!"
Farklı bir duygu benimkisi.. Dolu gibi gelir yağmurun üstüme.. Ağır gelir,zaten ağır olan bedene.. Neler var anlatılması güç aslında. Neler var söylenmesi acı. Daha neler neler var ...
Ortasına gelmişti masal'ın.. ßen hala yoktum piyasada.. ßoşuna mıydı onca hazırlık? Onca düşler? Onca sevda...
Herşey farklı olucaktı bu sefer.. /düşlerde .. /yalan dolan..
Ve..
Sonunda masalın sonunu getirmiştin.. ßen hala yok'tum.. ßir köşede üzüntümü paylaşıyordum, kağıdımla,kalemimle.. "Mutlu Son"du seninkisi sanırım.. Gülümsüyordun ..
ßense içten içe, ağlıyordum !
Masal bitti kahraman'ım..
Masal'ımız bitti ..
Kollarında uyuyamam !